Członkowie KOR

Rozbrajanie Niemców w Warszawie w listopadzie 1918 r. było doświadczeniem historycznym, które uformowało ks. Kamińskiego i o którym często opowiadał młodym koleżankom i kolegom z KOR-u. Było dla niego świadectwem patriotycznego zrywu prowadzonego bez przelewu krwi i bez użycia przemocy – wzorem do naśladowania. Swojemu patriotyzmowi ks. Kamiński dawał wyraz wielokrotnie – jako ochotnik w …

To jedna z barwniejszych postaci “młodego” KOR-u. Urodzony w 1946 r., absolwent filozofii na fakultecie oo. jezuitów w Krakowie, działalność opozycyjną rozpoczął w 1970 r. od organizacji Ruch. W przeddzień planowanego podpalenia Muzeum Lenina w Poroninie (tak chcieli włączyć się w hucznie obchodzone 100-lecie urodzin wodza rewolucji) większość działaczy Ruchu aresztowano. Kęcik dostał 3,5 roku, …

Jeden z korowskich seniorów. Lwowiak, wybitny naukowiec, profesor zootechniki, specjalista w zakresie żywienia zwierząt. Wśród młodych kolegów z opozycji krążyła anegdota (nieprawdziwa), że prof. Kielanowski napisał wielką monografię o żywieniu świń i zamierzał ją nazwać “Świnia polska”, na co cenzura nie wyraziła zgody, wykreślając przymiotnik o narodowości świni. O tym, że był postacią wybitną, świadczy …

Jego wejście do KOR-u było czymś naturalnym ze względu na drogę życiową. Gdyby był wówczas w Polsce, to jego udział byłby oczywisty. Ale od wielu lat był emigrantem, wyrzuconym z Uniwersytetu Warszawskiego, opluwanym i dyskredytowanym. Był tam, w Oksfordzie, niezwykle oddany sprawie, której KOR służył. Poprzez swoje pisarstwo, interwencje; listy protestu i poparcia, wywiady, poprzez …

Kiedyś na korowców, którzy pojechali do radomskiego sądu udzielić wsparcia represjonowanym robotnikom, poleciały jajka. Jedno trafiło Ankę Kowalską. Surowe żółtko rozmazało się jej na głowie, białko ściekało po szyi. – Świetnie – śmiała się, rozczesując włosy – mam odżywkę do włosów. Bo Kowalska nawet nieprzyjemne wydarzenia umiała przerobić na pogodne. Na początku KOR-u spotkała przed …

Urodził się w 1934 r. we Lwowie, mieście Polaków, Żydów, Ukraińców i Ormian, w rodzinie o tradycjach socjalistycznych. Zaczynał jako młodzieżowy działacz komunistyczny i wychowawca harcerski (rozliczał się z tym czasem w autobiografii “Wiara i wina. Do i od komunizmu”). W 1964 r. (razem z Karolem Modzelewskim) napisał “List otwarty do członków partii”, w którym poddał …

Pozycja profesora Edwarda Lipińskiego w PRL-u była szczególna. Po pierwsze, dlatego że był wybitnym naukowcem, postacią znaną nie tylko w Polsce. Po drugie, był nestorem polskich ekonomistów i polskich socjalistów, który swą działalność publiczną rozpoczął, zanim powstała wolna Polska. Socjalistą został najpierw, potem ekonomistą. Przed I wojną światową związał się z lewą częścią PPS-u i …

Miał dwie dusze – historyka literatury i działacza politycznego. Autor znakomitych “Szkiców o poezji”, monografii Kasprowicza. Jednak polityka rozpraszała jego pracę krytycznoliteracką. Do Powstania Warszawskiego poszedł bez cienia wiary w zwycięstwo, dla racji moralnych. I tak szedł potem przez życie – za sumieniem. Nie było inicjatyw dysydenckich, w których nie brałby udziału. Nigdy nie dał …

W 1968 r. mieliśmy tego samego śledczego. Powiedział do mnie: “Ten pana Jasiu taki mały, a wszędzie był, wszędzie był”. Dobrze to ujął kapitan Niewiara. W naszym roczniku niewiele jest takich biografii jak Janka Lityńskiego, on rzeczywiście zdążył na każdą rewolucję. Z Klubu Michnika, buntowniczego klubu dyskusyjnego licealistów, Janka nie pamiętam, choć tam bywał. Poznałem …

Jego pierwszym opozycyjnym wystąpieniem była odmowa potępienia na apelu szkolnym Orędzia biskupów polskich do biskupów niemieckich, za co został wyrzucony z liceum. Po zdaniu matury studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim. Brał udział w protestach studenckich przeciwko zdjęciu ze sceny Teatru Narodowego Dziadów w reżyserii Kazimierza Dejmka, aresztowany 26 marca 1968 roku spędził w więzieniu cztery …